Şiaya göre Hz.Ali ve bazı sahabeler hariç diğerleri sevilmez, hatta Hz.Ebubekir,Ömer,Aişe gibi büyük sahabelerden nefret ederler. Bu bir aşırılıktır. Zaten Şianın böyle büyük bir yanlışta bulunması baştan olayı bitirir. Peki Sünnilik? Sünnilikte de başka bir aşırılık var. "Sahabenin hepsi adildir" derler. Oysa kim sahabe? diye sorduğunda peygamberimizi az da olsa gören sahabedir diyen de var, birkaç yıl arkadaşlık yapmış olmalı diyen de var, çok yakınlarıdır diyenler de var. Yani sahabe tanımında bile ittifak yok.
Bir kere, az da olsa görenler de sahabedir demek kesinlikle yanlış görüştür. Ayrıca çok da görse peygamberimizi her gören sahabemidir?
Taberi'de geçen bir konu var. Abdurrahman bin Afv (r.a.) ile Halit b. Velit tartışırlar. Halit Abdurrahmana söver. Pergamberimiz (a.s.) Halit'e "Sahabilerime sövme der", Bu olay olduğunda zaten Halit Müslüman olmuştur. Müslüman olmasına rağmen sahabi kabul edilmiştir denilemez. Bu olayda da anlatıldığı gibi Abdurrahman (r.a.) sahabidir. Ama peygamberimiz Halit'e "sahabeme sövme" diyor.
Sahabe tanımında en makulü, peygamberimizin yakın dostlarıdır. Görmek, hatta senelerce de olsa görmek sahabelik için yeterli olamaz. Bedevilerden sık sık gelip soru soranlar oluyordu. Ama onlar sahabe kabul edilmiyorlardı. Peygamberimizin yakınları sahabelerdir. Ebubekir r.a., Ömer r.a., Osman r.a., Ali r.a. gibi olanlar sahabelerdir.
Sahabenin hepsi adil midir? meselesine bakarsak. İFK hadisesinde müminlerin annesine münafıkların attığı iftirayı sahiplenenler arasında sahabe olanlarda vardı. Sonradan 80 sopa cezası aldı o iftirayı kabullenenler. Oysa namuslu kadınlara iftira edenlerin şehadetleri kesinlikle reddedilir. Şehadetleri reddedilenler nasıl adil olacak?
Şia aşırılıktır, Sünnilikte de tersine başka bir aşırılık ve toptan kabul var. Çok belli ki Şianın da Sünniliğin de sahabe anlayışında siyasi konular büyük etki oluşturmuştur.
Bir kere, az da olsa görenler de sahabedir demek kesinlikle yanlış görüştür. Ayrıca çok da görse peygamberimizi her gören sahabemidir?
Taberi'de geçen bir konu var. Abdurrahman bin Afv (r.a.) ile Halit b. Velit tartışırlar. Halit Abdurrahmana söver. Pergamberimiz (a.s.) Halit'e "Sahabilerime sövme der", Bu olay olduğunda zaten Halit Müslüman olmuştur. Müslüman olmasına rağmen sahabi kabul edilmiştir denilemez. Bu olayda da anlatıldığı gibi Abdurrahman (r.a.) sahabidir. Ama peygamberimiz Halit'e "sahabeme sövme" diyor.
Sahabe tanımında en makulü, peygamberimizin yakın dostlarıdır. Görmek, hatta senelerce de olsa görmek sahabelik için yeterli olamaz. Bedevilerden sık sık gelip soru soranlar oluyordu. Ama onlar sahabe kabul edilmiyorlardı. Peygamberimizin yakınları sahabelerdir. Ebubekir r.a., Ömer r.a., Osman r.a., Ali r.a. gibi olanlar sahabelerdir.
Sahabenin hepsi adil midir? meselesine bakarsak. İFK hadisesinde müminlerin annesine münafıkların attığı iftirayı sahiplenenler arasında sahabe olanlarda vardı. Sonradan 80 sopa cezası aldı o iftirayı kabullenenler. Oysa namuslu kadınlara iftira edenlerin şehadetleri kesinlikle reddedilir. Şehadetleri reddedilenler nasıl adil olacak?
Şia aşırılıktır, Sünnilikte de tersine başka bir aşırılık ve toptan kabul var. Çok belli ki Şianın da Sünniliğin de sahabe anlayışında siyasi konular büyük etki oluşturmuştur.