M
Çevrimdışı
Ben vesveselerle savaşan biriydim bildiğiniz üzere. Son bir-iki gündür Allah'ı kalben hissediyordum, huzurluydum aşırı şekilde kurtulduğuma seviniyordum ama vesvese geliyordu yine. "Kalben hissettiğin gerçekten Allah mı?", "Kalben hissettiğin şeyin Allah olduğunu nerden biliyorsun?" gibisinden şeyler geliyordu aklıma ve şüpheler vardı. Sonra "Dinler masal", "Allah aslında yok, sen inanmak istediğin için huzuru buldun" gibi vesveselerle devam etti. Ama kalben kesin hissediyordum Allah'ın yanımda olduğunu, ağlıyordum da huzurdan dolayı. Dün akşam vesveseleri kovmaya çalışırken akli delillerle, sıcak bastı bir anda ve o huzur, sevgi ne varsa gitti. Eski kötü halime geri döndüm. Allah'ı ispatlayan delillerle ve Ateizm argümanlarını karşılaştırıp akıl yürütme yaparak vesveseleri bitirmeye çalışsam da olmuyor, bir şey engel oluyor böyle görüş açım akıl yürütme yetim kaybolmuş gibi hissediyorum, aklıma yatan konularda bi taraf hep "Olsun boşver Allah'ı, uğraşma bu kadar. Allah yok zaten" diyor ama onu dinlemek istemiyorum. Ve şu an sürekli "Dinler masal, peri masalı. Evrende amaç yok, gözünü aç artık. Allah yok" gibi şeyler de geliyor aklıma durduramıyorum. Buna kanmaktan da korkuyorum, düzgün düşünemiyorum da. Ne yapmam lazım?