Kaç kere dedim nefsime ve abarttım,
Kızdım ona defalarca ve arttırdım.
Ey nefsim! Sana yetecek olanı yapmadın,
Uyanık ol! Bak, yaklaştı zamanın.
Ciddi ol belki kaçanı yakalarsın,
Geçip gitti insanlar da ben kaldım.
Kaç zaman diyen bendim
“yarın, Günahıma tövbe edeceğim" ama yapmadım. Başıma gelmezdi, azıcık olsa aklım,
Hayatım boyunca nefsimi kınadım.
Hesap günü, ah benim hüsranım,
Huzurda duracağım günüm ve hapsim.
Ve ah korkum dedikleri zaman "kaçırdın, Geçti vakit" ve kınandığım...
Bana ait olan, var bir kitabım,
Konuşan, ne varsa dünyada yaptığım.
Yöneliyor bana dünya, bütün arzusuyla,
Hazzın bedbahtlığı olmasa varmazdım
Şaştım kaldım ve yoktur özrüm,
Dersem şayet, yolumu şaşırdım…
İbnul Cevzi