Günün Şiiri

.
Buraya attığım şiiri paylaşmaktan vazgeçtim Biiznillâh mesaj silinebilir mi?

"sevdiğini gösterip ilaha isyan ediyorsun, imkânsız, benzersiz bir şey bu, şöyle bir ölçersen,
sevgin samimi olsaydı, itaat ederdin o'na,
seven itaat eder sevgi duyduğuna.
sana başka bir nimet bahşederken her gün,
sen o'na karşı şükrü ziyan ediyorsun."
-mahmud el verrak

Yaşamayı ümit etsem de bilmiyorum,
Belki sabaha eriştiğimde akşama erişemem!
Görmüyor musun her sabah,
Ömrün dünkünden daha da kısa oluyor…

(İbn Receb el Hanbeli)

Günün şiiri değil ama, Biiznillâh dikkat edelim;

"Bize Hanzala, Sâlim'den; o da İbn Omer (radıyallahu anh) 'den haber verdi ki, Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem): "Birinizin içinin irinle dolması, muhakkak ki şiirle dolmasından hayırlıdır" buyurmuştur." [Buhâri, 78/92]
"Ebû Hureyre (radıyallahu anh): Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Muhakkak ki, bir kimsenin karnının içi, onu bozacak bir irinle dolması, şiir dolmasından daha hayırlıdır" buyurdu, demiştir." [Buhâri, 78/92]

DÖN TEVHİD' E

Var mı Tevhid' ten başka yol?
Sen de gel Muvahhid ol.
Bırak kötülüğü isteyen nefsini,
Rabbine layık bir kul ol!

Nedir bu bitmek bilmeyen isteklerin!
Getirecek mi seni bir köşesine Cennetin?
Hadi artık sen de dön Tevhid' e,
Götürsün seni rızasına Rabbinin.

Bak şu dağa, taşa, ağaca.
Göklerde süzülen uçan kuşa.
Hepsi sana Rabbini hatırlatır aslında.
Bıraktın mı Şirk koşmayı Allah' a?

FEDAİ

Esselamu aleykum ve rahmetullah bu yazdığım şiiri sizinle de paylaşmak istedim. Sizler de bunu hesaplarınızda paylaşabilirsiniz davet amaçlı. Ve bunu çoğaltıp dağıtabiliriz. Aşağıdaki şiiri de.

Ömür faydasız işlerle geçti...
Rabbine kulluk etmenin zamanı gelmedi mi?
Ateşi dehşet saçan bir Cehennem var!

TAĞUT' U reddettin mi?

Rabbini TEVHİD ettin mi?

ŞİRK günahından tövbe ettin mi?

Göğüs sıkışıp daraldığında, ah ömürler!
Gelmez, servet versen gençlikteki günler…

İbnul Cevzi

Görmedim ben insanlarda daha vahim bir kusur,
en iyisini yapacakken yapmamak gibi bir kusur…

İbnul Cevzi

Zaman eğittikçe görürüm aklımın eksikliğini
İlim arttıkça bilirim, bir şey bilmediğimi.

Divan - s, 232 / İmam Şafii

Bazen hiç bir şey düşünmek istemiyor insan
Bir gün batımı,
Meltem rüzgarları savururken yaprakları,
Bir yağmur sonrası,
toprağın öbür alemden gelen kokuları hatırlatırcasına,
nazlı nazlı rüzgara emanet edişi üzerindeki asırlık yükü..
Aslında hiçbir şeyin çokta önemli olmayışı,
Varlık ve yokluğun bir anlık sayhâda gizlenişi,
Uzaklara duyulan özlem…
Belki bir yerlerde bulduğumuz huzuru yeniden arayış…
Bir zamanlar sahip olduğumuz o gönül’e yeniden sahip olma tutkusu…
Hiç duymayacağını bile bile derin bir nefes alış verişte,
ne var ne yoksa bırakıvermek bir köşeye…


Vera

Ne olacak hüccetim, bilerek yaptığım?
İşlediğime karşın, ne olacak özrüm?
Ah Ayıplarım! Kendi ellerimle yaptığım,
Ey hüznüm! kaybettiğim Ömrüm…

|| İbnul Cevzi

Önümde bir cam, parmaklık arkasında

Üzerimde tel kafes, gökle ben arasında

Bir hücredeyim ben, kilit kilit ardınca

Nede uzak şu gök, çıplak gözle bakınca

Yakınlaştırmak için secdeye varıyorum

Semanın sinesine başımı yaslıyorum



Göklerin sırrı için çıkmışken yola

Yol bir yana düştü, ben öte yana

Menzil sanıp durağı düştüm tuzağa

Cehaletim artıyor harflerim çoğaldıkça

Çıkmak için tuzaktan secdeye varıyorum

Gönlümün baharını secdede buluyorum



İçimde bir fırtına, savaşta gibi kalbim

Nefha ile çamurun kavgasından çektiğim

Yolum mu uzun olan, varılmaz mı menzilim

Düşmem yorgunluktan mı, yol mu çok engebeli

Yunmak için çamurdan secdeye varıyorum

Cennet ırmaklarını kalbime salıyorum



Nefis mi bilgiye doymayan, kalp mi

Lehime midir ilim aleyhime mi

Hazırlık dünyaya mı ahirete mi

Taş taşımaktan beter hesap çilesi

Dinlenmek için şimdi, secdeye varıyorum

Göğün sekinetini üstüme çekiyorum



Öyle bir çağa çattık, çatar gibi belaya

Yılkı atları gibi gayesiz koşturmaca

Mevzi kaybediyoruz, zafer naralarıyla

Yerimizde saymışız ufka vardık sandıkça

Bitsin diye bu kabus secdeye varıyorum

Secdenin kollarında huzura eriyorum

Yazık sana nefsim, ne diyeyim sana ben,
Allah'ın huzurunda durup melekler şahit iken?

Sonra der ki: "Oku! Bütün yaptıklarını,
Sınırları aşarak senden sadır olanları.

Sonra gizliyorsun, kullardan sakladıklarını,

Bana ise gösterdin şahit olduklarımı…

|| İbnul Cevzi

"Ey oturan kardeşim!
Biliyor musun Haleb’te kaç yiğit kurban verdik. Kanlarını semaya yücelttik.

Üzüldük, ağladık ama kırılmadık. Tekrar dikildik. Kalplerimizi semaya yücelttik.

Tekrar söz verdik, ant içtik. Sözünden dönen namerttir dedik. Acizliğimizi semaya yücelttik.

Bizde binlerce kurban var dedik. Her birini ölüme aşık gördük.

İftiharımızı semaya yücelttik.

Ah oturan kardeşim. bi bilseydin seni ne kadar aradık. Şikâyetimizi semaya yücelttik.

Sevgili kardeşim. Bayramın mübarek olsun. Şehitlerimizin yüzlerindeki tebessümü sana bayram hediyesi gönderdik.

Olur ki semanın Rabbi senin de kalbini güldürsün istedik."

— Tarık Ebu Abdullah Hoca

adınla büyü bebeğim
adın şehadet,adın şehadet
yolunda yürü bebeğim
yolun şehadet,yolun şehadet

bilirim,bilirim ölümler hep sana kalır
hep yorgun akan anne kucaklarını
esirgenmiş düşleri yazacaksın
başka kardeşlerini de unutma
yuvası yağmalanmış olanları
ellerinden katıksız ekmeği alınmışları
sonra kurşun yemişleri..
bir gün elin kalem tutunca
yazacaksın değil mi
yaz ki,alınlarında ihanet
secdeleri altında kıbleleri kadına dolara endeksli beyler
utanır be çocuk,bir gün utanır elbet
ey yüzünü ay ışığı çizmiş çocuk
gönül bağladım sana
sen ki kör,sağır,dilsiz olma hainlikler karşısında
onları yazacaksın değil mi kalem tutunca

Kaç kere dedim nefsime ve abarttım,
Kızdım ona defalarca ve arttırdım.
Ey nefsim! Sana yetecek olanı yapmadın,
Uyanık ol! Bak, yaklaştı zamanın.
Ciddi ol belki kaçanı yakalarsın,
Geçip gitti insanlar da ben kaldım.
Kaç zaman diyen bendim
“yarın, Günahıma tövbe edeceğim" ama yapmadım. Başıma gelmezdi, azıcık olsa aklım,
Hayatım boyunca nefsimi kınadım.
Hesap günü, ah benim hüsranım,
Huzurda duracağım günüm ve hapsim.
Ve ah korkum dedikleri zaman "kaçırdın, Geçti vakit" ve kınandığım...
Bana ait olan, var bir kitabım,
Konuşan, ne varsa dünyada yaptığım.
Yöneliyor bana dünya, bütün arzusuyla,
Hazzın bedbahtlığı olmasa varmazdım
Şaştım kaldım ve yoktur özrüm,
Dersem şayet, yolumu şaşırdım…

İbnul Cevzi

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.


Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırah vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?

Ubeydullahhuzeyfe' Alıntı:

adınla büyü bebeğim
adın şehadet,adın şehadet
yolunda yürü bebeğim
yolun şehadet,yolun şehadet

bilirim,bilirim ölümler hep sana kalır
hep yorgun akan anne kucaklarını
esirgenmiş düşleri yazacaksın
başka kardeşlerini de unutma
yuvası yağmalanmış olanları
ellerinden katıksız ekmeği alınmışları
sonra kurşun yemişleri..
bir gün elin kalem tutunca
yazacaksın değil mi
yaz ki,alınlarında ihanet
secdeleri altında kıbleleri kadına dolara endeksli beyler
utanır be çocuk,bir gün utanır elbet
ey yüzünü ay ışığı çizmiş çocuk
gönül bağladım sana
sen ki kör,sağır,dilsiz olma hainlikler karşısında
onları yazacaksın değil mi kalem tutunca

Genişletmek için tıkla ...

Çocuklukken dinlediğim bir neşiddi bu yazdığın şiir çocukluğumu hatırlattın bana.