Her Güne Bir Ayet

Rabbimiz! bizi ve
bizden önce iman etmiş olan kardeşlerimizi bağışla. İman edenlere karşı kalblerimizde
bir kin bırakma." (Haşr, 10)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

"Eğer yeryüzündeki ağaçlar kalem,denizler de mürekkep olsa,arkasından yedi deniz daha onlara

katılsa,Allah'ın sözleri (yazmakla) yine de

tükenmez.Şüphesiz ki ALLAH mutlak GÜÇ,HÜKÜM ve HİKMET SAHİBİDİR."

(Lokman-31/27)

(Ey Muhammed!) Onlar için ister af dile, ister dileme; onlar için yetmiş kez af dilesen de Allah onları asla affetmeyecek. Bu, onların Allah ve Resûlünü inkâr etmelerinden ötürüdür. Allah fâsıklar topluluğunu hidayete erdirmez.(Tevbe suresi 80.ayet)

Onlardan ölmüş olan hiçbirine asla namaz kılma; onun kabri başında da durma! Çünkü onlar, Allah ve Resûlünü inkâr ettiler ve fâsık olarak öldüler.(Tevbe suresi 84.ayet)

(Kâfir olarak ölüp) cehennem ehli oldukları onlara açıkça belli olduktan sonra, akraba dahi olsalar, (Allah'a) ortak koşanlar için af dilemek ne peygambere yaraşır ne de inananlara.(Tevbe suresi 113.ayet)

Allah-u teala söyle buyuruyor:
"Asra yemin olsun ki insan hiç şüphesiz hüsrandadır. Ancak inanıp yararlı iş işleyenler ve birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler bundan müstesnadır." (Asr: 1-3)

Akıl baliğ olan her müslüman kadın ve erkeğin şu dört şeyi bilmesi gerekir:

1 - İlim: Allah'ı, Rasulullah'ı ve İslam dinini delille bilmektir.
2 - Amel: Bu ilimle amel etmektir.
3 - Davet: İnsanları; Allah'ı, Rasulullah'ı ve İslam dinini delille bilmeye ve bu ilimle amel etmeye davet etmek.
4 - Sabır: Davet sırasında görülen eziyetlere sabretmek.

Allah-u teala bu surede "asr"a yemin ediyor. Asr ise zamandır. Allah-u teala zamana yemin ederek her insanın, malı çocuğu, şerefi ve değeri çok yüksek olsa bile bu surede sayılan sıfatlara haiz olmadıkça hüsran içinde olduğunu bildiriyor.
Bu surede sayılan sıfatlar;
- iman,
- salih amel,
- hakkı tavsiye etmek ve sabrı tavsiye etmek.
Bu sıfatlara haiz olmayan insan hüsran ve kayıp içindedir.
Asr suresi yukarıda saydığımız dört farz olan şeye delâlet eder.

İmam Buhari rahimetullahi aleyh
"Ey Muhammed! Bil ki! Allah'tan başka ibadete layık hiç bir ilah yoktur. Kendinin, inanmış erkek ve kadınların günahlarının bağışlanmasını dile."(Muhammed: 19) ayetini zikrettikten sonra şöyle diyor:
"İlim amelden öncedir. Çünkü Allah-u teala bu ayeti kerimede ilim yapmayı amel ve tebliğ etmekten önce söyledi. Yani yapılan amellerin bilerek ve şuurlu olarak yapılması gerekir."
İlim ile amel arasında bağlantı vardır. İlimsiz amel olmaz. Amelsiz de ilim yoktur.
Bu gerçeğe Allah-u teala'nın şu sözü delâlet etmektedir:
" المَغضُوبِ عَلَيهِمْ " (gazaba uğrayanlar).
Bu ayetteki "gazaba uğrayanlar" dan kasıt; ilim sahibi olmalarına rağmen ilimleriyle amel etmeyen yahudilerdir.
" الضَّالِّينَ " (sapanlar).
Bu ayetteki "sapanlar" ise; ilim sahibi olmamalarına rağmen, çokça amel işleyen hristiyanlardır.
Davet ile amel arasında bir bağlantı söz konusu değildir. Şöyle ki; "amel etmeyen kimse davet etmemiş sayılır" veya "davet etmeyen kimse öğrenmez" diye bir şey yoktur.
İnsan ancak yaptığı, yaşadığı ve yapmadığı şeylere davet edebilir.
Bu nedenle bir kimse bir amelin haram olduğunu bilse ve o haramı işliyor olsa bile yine de başkalarını o amelden sakındırması gerekir.
Zira o haram ameli işlemesi ona sadece bir günah kazandırmış olup, başkalarını o amelden sakındırmasına engel teşkil etmez.
Fakat hem haram ameli işler, hem de başkasını ondan sakındırmazsa bu durumda hem o haramı işlediği, hem de o haramdan insanları sakındırmadığı için iki günah işlemiş olur.

"Ey Muhammed! Sana indirilen Kur'an'a ve senden önce indirilenlere inandıklarını iddia edenleri görmüyor musun? Tağuta muhakeme olunmalarını istiyorlar. Oysa onları tanımamakla emrolunmuşlardı. Şeytan onları derin bir sapıklığa saptırmak ister."(Nisa: 60)

Bizi anmaktan yüz çeviren ve sadece Dünya hayatını isteyenlerden yüz çevir.

(Necm,29)

MAİDE/10 : İnkâr eden ve âyetlerimizi yalanlayanlara gelince, işte onlar, cehennemliktirler!!

Allah’ı
unutan ve bu yüzden
Allah’ın da kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın.
Onlar,
yoldan çıkmış kimselerdir.

| Haşr 19"

Şöylece dua et: Rabbim! Şeytanların dürtüklemelerinden sana sığınırım. Onların yanımda bulunmalarından da sana sığınırım.
{Müminûn/97}

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Tağuta kulluk etmekten kaçınıp Allah'a yönelenlere müjde vardır." (Zümer: 17)

Bu ayeti kerimede Allah-u Teâlâ; müjdelenecek bazı kimseleri bizlere tanıtıyor ve bunların; tağuta kulluk etmekten kaçınmak suretiyle sadece Allah-u Teâlâ'ya yönelen kişiler olduğunu belirtiyor. Yine ayette; insanların kurtuluşa erebilmeleri için tağuta ibadetten kaçınmaları emrediliyor. İslam’ın Allah katında geçerli olabilmesi için öncelikle tağutun inkar edilmesinin gerekli olduğu şartını yine bu ayette açık bir şekilde görmekteyiz.

Yine Allah-u Teâlâ bize bütün Rasullerin çağrısını şöyle bildiriyor:

"Muhakkak ki her ümmete; "Allah'a ibadet edin ve taguttan kaçının" (desinler) diye bir Rasul gönderdik."(Nahl: 36)

Bu ayette; bütün rasuller ümmetlerine Allah-u Teâlâ'ya yapılan ibadetlerin geçerli olması için tağutu inkar edip ondan kaçınmalarını ve daha sonra Allah’ın istediği şekilde Allah-u Teâlâ'ya iman ederek ibadet etmelerini emrediyorlar.

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

Melekler, canlarını, nefislerine zulmeder bir halde iken aldığı kimselere, 'Ne işte idiniz?' derler. Onlar, 'Biz yeryüzünde mustaz'af kimselerdik.' derler. 'Allah'ın arzı geniş değil miydi, hicret etseydiniz ya?' derler. İşte onların varacakları yer cehennemdir. O ne kötü bir dönüş yeridir! Ancak ne bir çare ne de bir yol bulabilen muztaz'af erkek, kadın ve çocuklar müstesnâ. İşte onları Allah'ın affetmesi umulur. Allah çok affedicidir, çok bağışlayıcıdır. (Nisâ Suresi, 97-98-99)*

*Abdurrahman b. Nâsır es-Sa'di -rahimehullah- bu ayetler (Nisâ Suresi, 97-98-99) hakkında şöyle der: Bu ağır tehdit, güç yetirmekle birlikte hicreti terk eden ve o halde ölenler içindir. Böylelerinin ruhlarını alan melekler bu ağır ifadelerle böylelerini azarlayarak onlara, "Ne işte idiniz?" derler. Yani "Durumunuz neydi? Müşriklerden ne farkınız vardı?" Aksine siz onlarla beraber kalarak onların sayılarını arttırdınız, hatta mü'minlere karşı onlara yardımcı bile oldunuz. (...) "'Biz yeryüzünde mustaz'af kimselerdik.' derler." Yani zayıf, zulme uğramış, baskı altında tutulan kimselerdik. Hicret edecek gücümüz yoktu. Ancak onlar doğru söylemiyorlardı. Çünkü yüce Allah onları azarlamakta ve tehdit etmektedir ki Yüce Allah kimseye kaldıramayacağını yüklemez. Diğer taraftan O, gerçekten mustaz’af olan kimseleri de istisna etmiştir. Bundan dolayı böyle mazeret beyan edenlere melekler, “Allah’ın arşı geniş değil miydi, hicret etseydiniz ya?” derler. (…) Yüce Allah mazereti olmayan bu kimseler hakkında –devamla- şöyle buyurmaktadır: “İşte onların varacakları yer cehennemdir. O ne kötü bir dönüş yeridir!” (…) Bu ayet-i kerimede hicretin en büyük farzlardan olduğuna, hicreti terk etmeninde haram işlerden, hatta en büyük günahlardan olduğuna delil vardır. (…) Daha sonra Allah gerçekten herhangi bir şekilde hicret etme gücüne sahip olmayan ve “ne bir çare ne de bir yol bulabilen” mustaz’afları istisna etmekte ve bu gibi kimseler hakkında “İşte onları Allah’ın affedeceği umulur. Allah çok affedicidir, çok bağışlayıcıdır.” buyurmaktadır. (...) (Teysîru'l-Kerîmi'r-Rahmân fı Tefsîri Kelâmi'l-Mennân, Cilt:01, Sahife: 530, 531, 532)

Genişletmek için tıkla ...

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

"Aralarında hüküm vermesi için Allah'a ve Rasulüne davet edildiklerinde, müminlerin sözü ancak: "İşittik ve itaat ettik" demeleridir. İşte, asıl kurtuluşa erenler bunlardır!"




(Nur: 51)

Asıl müminler, Allah’a ve Resûlüne iman edip, hiç şüphe etmeyen ve Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenlerdir...
Hucurât/15