İbn kayyım el-cevziyye şöyle dedi: "Zikir, kalbe hayat kazandırır.
.
Ben, Şeyhü’lİslam İbni Teymiye'nin (Allah Teâlâ ona Rahmet etsin) şöyle dediğini işittim: “Kalp için zikir, balık için su ne ise odur. Sudan ayrıldığı zaman balığın hâli ne olur?”
.
Zikir, kalbin ve ruhun gıdasıdır.. Kul ondan uzaklaştığı zaman, kalbi ve ruhu gıdasından uzak tutulmuş ceset gibi olur.
.
Bir defasında Şeyhü’l-İslam İbni Teymiye’nin yanında bulunuyordum. Sabah namazını kıldıktan sonra oturup öğleye yakın bir zamana kadar Allah Teâlâ’yı zikretti ve sonra bana dönerek şöyle dedi: “Bu benim kahvaltımdır. Eğer ben bu kahvaltıyı yapmayacak olursam, bütün gücüm ve kuvvetim dağılıp gider.” Veya buna yakın bir söz söyledi.
.
Bir defasında yine bana şöyle demişti: “Ben, sadece biraz istirahat etmek ve nefsimi biraz dinlendirmek için bâzen zikri terk ederim ki; bununla yeni bir zikre . hazırlanabileyim” veya bu mânada bir söz söylemişti.
.
Zikir, kalbin cilâsıdır. Onun pasını giderir ve onu parlatır. Bu husus daha önce bir hadis-i şerifte geçmişti. Her şeyin bir pası olduğu gibi, kalbin pası da gaflet ve hevâdır. Kalbi parlatan cilâ ise zikir, tevbe ve istiğfardır."
Kitap: Zikir ve zikrin faziletleri s.103