Bir bedevi Basra’ya gelmiş ve oradakilere:
—Bu beldenin efendisi kimdir, diye sormuş.
Ahali:
—Buranın efendisi Hasan-ı Basri’dir, demiş.
Bedevi:
—Peki, ne ile onların efendisi olmuş, diye sual etmiş.
Ahali:
— İnsanlar onun ameline ihtiyaç duyar, o ise onların dünyalıklarından uzak durur, diye karşılık vermiş.
(Câmiu’l-Ulum ve’l-Hikem, İbn Receb el-Hanbelî, sf, 414)