Onların Sözleri

Ebu Hanife diyor :Allahü teala,kendisine şükür ismini vermiştir. Çünkü Allahü teâla iyiliği ödüllendirir. O, merhamet edenlerin en merhametlisidir.

İmam Ebu Yusuf Abbasi halifesine yazdığı nasihat mektubunun bir yerinde şöyle diyor:Kıyâmet gününü bilip de amel etmeyenin, o gün çekeceği hasret ve duyacağı pişmanlık bitmez, Öyle bir gündür ki, o gün, ayaklar kayar, renkler değişir, duruş uzar, hesap çetin olur.

Şemsul Eimme Hulvani diyor: “Ezana dil ile değil, ayak ile icabet etmelidir. Dil ile icabet edip mescide gitmeyen, namaza icabet etmiş olmaz.”

İmam Gazzali diyor ki,Atalarının dindarlığı ile kurtulacağını sananlar, babalarının yemesi ile doyacağını zannedenler gibidir.

Rivayet edildiğine göre, Halife Memun zamanında bir kimseye bir dokumacıyı öldürmenin hükmünden sorulmuş, bu kişi de cevap olarak: “Genç ve taze bir cariye ödemesi gerekir” cevabını vermiş bunu duyan Halife Memun bu cevabı verenin boynunu vurdurmuş ve bu söz şeriatla alay etmektir, şeriatla alay etmekse küfürdür demiş.”(İmam Ebu Hanife,Fıkhı Ekber Şerhi,Aliyyul Kari)

“EI-Hûlâsa” adlı kitapta yazıldığına göre, bir kimse açık bir sebep olmaksızın bir din âlimini din âlimi olduğu için sevmez ve ona buğz ederse bu kişinin kâfir olmasından korkulur.” Ben derim ki, muhakkak bu kişi kâfir olur. Zira bir kimse bir din âlimine dünya, yahut âhiretle ilgili bir sebep olmaksızın buğz edince şeriat ilmine buğz etmiş olur. Bu şekilde bir din âlimini değil sevmemenin, inkâr etmenin küfür olduğunda şüphe yoktur.(İmam Ebu Hanife,Fıkhı Ekber Şerhi,Aliyyul Kari)

“Zahîriyye” Fetvasında da şöyle deniliyor: “Bir kimse bıyıklarını kısaltan bir din âlimine: “Ne çirkin oldu? Yahut bıyıkları kısaltmak ne çok çirkindir?” yahut, sarığın bir ucunu çene altına bağlamak ne çirkindir?” derse kâfir olur. Çünkü bu ilim adamları ile alay etmektir. İlim adamları ile alay etmekse peygamberle alay etmeyi gerektirir. Çünkü âlimler peygamberlerin varisleridir. Bıyıklan kısaltmak peygamberlerin sünnetidir. Peygamberlerin sünnetini çirkin görmekse ihtilafsız küfürdür.”

“El-Hülâsa” adlı kitapta kaydedildiğine göre, bir âlime hakaret için: Bıyıklarını kısaltıp sarığının bir ucunu omuzunun üzerine attın, diyen kişi de kâfir olur. Yahut bir kimse bir âlimi kasdederek: “Bıyığını kısaltıp sarığının ucunu omuzu üzerine atan kişi ne çirkin olmuştur?” derse yine kâfir olur.

“EI-Muhît” adlı kitapta yazıldığına göre, bir kimse yüksek bir yerde otursa, insanlar da onun etrafında toplanarak kendisine dini sorular sorup (alaylı tarzda) gülseler hepsi kâfir olur. Çünkü bu hareketleri ile Şeriatı küçük düşürmüştür. Böyle bir kimse yüksek bir yerde oturmadan da aynı hareket yapılacak olsa yine küfür lâzım gelir.(İmam Ebu Hanife,Fıkhı Ekber Şerhi,Aliyyul Kari)

Bir âlimin elini öpmeğe gelince, eğer eli öpülen kişi şer'an ikram edilmesi ve saygı gösterilmesi gereken âlimlerden, amel sahiplerinden, yahut dinen şeref sahibi kimselerden ise el öpenin sevaba nail olması umulur. Nitekim Zeyd b. Sabit İbn-i Abbas'ın elini öpmüştür. Eğer eli öpülen kişi dünya adamlarından biri ise ve el öpen bu işi yalnız dünyevî menfaati için, yahut makamı için, yahut zenginliği için yaparsa fasık olur. Ancak kendisine yapılan bir zulmü önlediği, yahut bir iyilikte bulunduğu için el öperse o takdirde kâfir olmaz. Fakat fasık olur. Bunun esasi: “Bir zengine zenginliği için saygı gösterenin dirinin üçte ikisi gider.” hadisine dayanmaktadır. Çünkü ibadetin aletleri kalb, dil ve azalardır. Zengine saygı gösterirken mutlaka ya dili yahut azaları kullanmak gerekir. Ben derim ki, saygı ancak kalbten yapılır. Yukarıdaki sözü söyleyen bunu kasdetmiş olsa gerektir. Yani eğer bu saygıyı gösterenin saygısı gösterişte ise kalbe bakılır. Yok eğer kalbten olursa o takdirde dininin üçte ikisi gider. Yukarıdaki hadisi Beyhakî ve diğer hadisçiler rivayet etmişlerdir. Deylemi'nin rivayetinde ise yukarıdaki hadis-i şerif şöyledir:
“Zengine zenginliği için alçak gönüllülük gösteren fakire Allah lanet etsin.”
(İmam Ebu Hanife,Fıkhı Ekber Şerhi,Aliyyul Kari)

Hasanı Basri diyor: Dünya üç gündür. Dün, bugün ve yarın. Dün, içindekilerle birlikte geçip gitmiştir; yarına belki ulaşamayacaksın, bu gün ise senindir. O halde onu iyi değerlendir.

Ebu Hakim söyledi ki,biz bayram günü Hassan bin Sinan ile evden çıkdık.Eve dönerken zevcesi ondan sordu:
Bu gün kaç güzel kadınlara bakdın?Bu sözü tekrarlayarak sòyleyince, Hassan cevap verdi:
Yazıklar olsun sana!Evden çıkdığım andan senin yanına dönene kadar ancak parmağımın ucuna bakdım."

Fudayl ibn İyad (Allah ona rahmet eylesin) demişdir:
Ben sabrı küçük çocukdan öğrendim.
Bir gün mescide gidiyordum,gördüm ki, bir kadın öz evinde küçük oğlunu dövüyor.O da bağırarak ağlıyor.Birden kapını açıb kaçdı.Anneside arkasınca kapını kapatdı.
Geri dönerken bakdım gördüm ki,çocuk annesine kapını açması için bir az ağladıkdan sonra ,kapının önünde uyudu.
Annesinin kalbi dözmedi ve kapını açdı.
Fudayl (bunu konuşurken ağladı) , hatta göz yaşından sakalı yaş oldu ve dedi:
SübhanAllah ,Eğer kul Allahın kapısında sabr ederse , Allah mutlaka onun için kapını açar !!!
(İbni Ebu Şeybenin Musannefi 6/22.)

Selmân-ı Fârisî’nin radiallahu anh mealen şöyle dediği nakledilir:
‘Ölmeyi ve diriltilmeyi, ölmeyi ve diriltilmeyi ve tekrar ölmeyi ve diriltilmeyi bir Müslüman’ın avret yerini görmeye ya da bir Müslüman’ın benim avret yerimi görmesine tercih ederim.’
| Kaynak: İmam Ahmed, El-Zühd s.192

Vallahi Kur'an aşığının ondan duyduğu zevk,lezzet haz ve vecd şeytani semâyı (şarkı vs) dinleyenlerin duyduklarından kat kat fazladır..
Bir adamın zevk,vecd,coşku ve hazzının ayetleri dinleme yerine şiir dinleme Kuran dinleme yerine şarkı dinleme yönünde olduğunu görürsen -ki şair böylesini şöyle tasvir eder:
Yanında Kur'an hatmediliyor,taş gibi katısın..
Bir beyit şiir okunuyor,sarhoş gibi sallanıyorsun..
İşte böyle birisini görürsen bil ki,bunlar o kimsenin kalbinin Allah sevgisinden Kur'an sevgisinden tamamen boş olup,kalbinin şeytani musikilerle meşgul olduğunun alametidir..
Bu mağrur ise,iyi bir hal üzere olduğunu sanır..
| Ibn Kayyım,Ed-Dâ Ve'd-Devâ |

ibnikayyim' Alıntı:

gençlerinizin en hayırlısı yaşlılarınıza benzemeye çalışanlarınızdr... yaşlılarınızın en şerlisi de gençlerine benzemeye çalışanlarınızdır.....hadisi şerif...kaynağını bilmiyorum bilen arkadaşlar yazarlarsa mesnetsiz birşey yazma vebalini üzerimden atayım inşeeallah

Genişletmek için tıkla ...

Buyur ahi biraz geçte olsa ben yazayım
(Heysemî, Mecmau’z-Zevaid, X/270; İbn Hacer, el-Metalibu’l-Aliye, III/3; Feyzü'-l Kadîr, 15:776).

Alimler fitneyi daha gelirken anlar. Cahiller ise ancak giderken fark eder.

(Hasan Basri Rahimullah)

Bilâl, rızık ve ölüm korkusu taşımıyordu.
Yalnız Allah’tan korkuyor ve yalnız ondan
ümid ediyordu. İşkence altında kıvranan Bilâl (r.a.)’a rastgelen Varaka b. Nevfel, 
‘Vallahi ey Bilâl, Allah birdir, Allah birdir. ‘ der, sonra da müşriklere dönerek: ‘Siz onu bu yüzden öldürürseniz, biz onu, kendimize
örnek alırız.’ derdi.

Yatağı toprak,
Yorganı gökyüzü olan ümmetin çocuklarını düşünün...
Kış yetişmeden Siz yetişin

Abdurrahman ibn Ebi Leyla (Allah rahmet eylesin) şöyle dedi:

"Ben bu mescitte yüz yirmi sahabiye yetiştim. Hangisine bir mesele veya fetva sorulsa, buna mutlaka kardeşinin cevap vermesini isterdi. Şimdi iş tersine döndü; kendisinde ilim iddiasında bulunanlar meselelere cevap vermek için cür'etle ileri atılıyorlar, öyle ki bu meseleler Ömer ibn el-Hattab (radiya Allahu anh)'a sorulsaydı cevap vermek için Bedir Savaşı'na katılan sahabileri toplar ve onlarla istişare ederdi."