Bu günümü nasil gecirdim:
Bir kac gün evveli masamin üzeine bir not birakmistim, en yakin camiiye gidip bir kac Kur‘an-i Kerim hediye etmege, hali müsait olmayipta bir Kur‘an‘a sahip olamayan cocuklara hediyem olsun dedim.
Kismet bu günmüs, tam da cuma günü.
Önce sizlere sunu söylemek isterim, her Müslüman evladi bir hocanin, hacinin veyahutta bir alimin evladi olarak gelmiyor bu dünyaya, Allah‘in (c.c) bilecegi bir sey, O ne hükmederse aynen olur.
Ben ne camii gördüm hayatimda ne bir Kur‘an kursu v.s. Aile görmedim, kardeslerimde yoktur.
Allah razi olsun o ögretmenlerden orta okul ve ögretmen okulunda bana din derslerinde ögretmis olduklari gerekli bilgilerden ve Dua‘lardan dolayi.
Gerisini 30 sene evveli elde ettigim kitaplar sayesinde ögrendim. Ve halen ögrenmeye ve uygulama gayreti icindeyim, Allah ne yazmissa kaderime elbet aynisi olacak.
Evet bugün Cuma günü. Oglumun ölümünden bu yana, bir seneden beri her Cuma boyabdesti alip, Allah rizasi icin 2 Rek‘at namazdan sonra biraz Kur‘an okuyup mezarliga gidiyorum.
Bu gün kendi kendime dedim ki, iyi güzel de, neden sanki mabede gidermisim gibi her Cuma böyle yapiyorum. Icime sinmedi, dedim bu günümü baska degerlendirecegim.
En yakinimdaki Camii‘ye gittim. Nasil isen öyle görün, göründügün gibi ol demisler. Eh ben de öyle yaptim.
Camii avlusundaki kardeslere Selam verdikten sonra, Kur‘an-i Kerim satiyormusunuz diye sordum, hemen Hoca efendiyi cagirdilar.
Hoca efendi beni bastan asagi süzmedi, hatun bu ne haldir Camii‘ye böyle kasket ve jeanspantalonla gelinirmi demedi, beni kapi disari etmedi.
Niyetimi söyledim, bürosuna gittik. Yanimda verdi Kur‘an siparislerini, 20 kapakli cinsinden.
Ve Camii deki faaliyetlerden anlatti. 4 ve 6 yasindaki cocuklara Kur‘an dersleri verildigini. Bunun yani sira hafta sonlarinda ve tatillerde yatili olarak devam eden cocuklarin bulundugunu anllatti. Dedim ozaman Kurban‘i da sizlere kestirtteyim, yemeklerinize katkim bulunsun dedim. Elimdeki parayi verdim, üstü dedim öbür ihtiyaclariniz icin kalsin.
Hoca efendiye sormadim bile, ne cemaatinderdir hangi mezheple ugrasir, benim icin mühim olan Allah‘in Kitab‘iydi. Elhamdulillah tek bir Kitab‘a sahibiz hepimiz. Gerisinin önemi yok.
Bana Camii binasinda bulunan cocuklarin ögrenim yaptiklari odalari, yatili cocuklarin odalarini ve ayriyeten misafir odalarini gösterdi. Cok memnun kaldim, tertemiz her yer ve sade bir sekilde her sey.
Bu benim ömrümde ilk defa bir camiiye yanliz olarak girisimdir. Bundan bir ay evveli bir akrabam hanimla gitmistim bir camiiye öylemesine bakmak icin. Hanimefendi carsafli ben normal, kimse kapida silah ve hancerle görevli durmuyor desinki hooop sen nereye böyle, olmaz sen disarida kalacaksin demedi. Hem de Berlin‘in en büyük camiisi.
Eh dedim bugün hayirli gecti, simdi oglumu ziyaret edebilirim. Kardeslerim inaninki cok zor, insan Allah‘in adini anarak, kendini tam vererek dualarla orde burda, otobüslerde ve alisverislerde gözyaslarini tutamiyor. Bilmeyen ne der, borcumu var acaba, sevdiginden mi ayrilmistir ki gözyaslari döküyor diye düsünüyordur.
Velhasili, site haricinde real hayata bir göz atmis oldum bugün. Normalinde hep evde otururum, yanliz alis veris dolayisiyle, veyahut doktor terminlerim olursa cikarim evden. Kendimi bildim bileli böyleyim.
Bundan sonra arada bir camii yollarina düsecegim besbelli. Hoca efendi haniminin telefonnumarasini verdi, hatun da camii de dersler veriyormus, bir sorum oldugunda herzaman arayabilirsiniz dedi.
Allah‘a emanet olun.