Nurcular merak ediyorum, risale külliyatında Hz. Ebu bekir r.a ve Hz Ali r.a hakkında yazılanları nefislerine göre nasıl yorumluyorlar merak ettiğim üzere kitap geçen metni ellemeden ekliyorum..
Birincisi: Risale-i Nur şâkirdlerinden Rıza görüyor: Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm, camide Ebu Bekir-is-Sıddîk Radıyallahu Anh’a emrediyor: "Çık hutbe oku" Ebu Bekir-is-Sıddîk koşarak minberin en yukarı basamağına kadar çıkar, hutbe okur. Hutbe içinde cemaate der ki: "Bu söylediğim hakikatların izahatı "Yirmidokuzuncu Söz"dedir..."
İkincisi: Risale-i Nur’un şâkirdlerinden Osman Nûri diyor ki: Rü'yamda, Şemâil-i Şerife muvafık, nuranî bir surette Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm’ı oturduğu yere dayanmış bir vaziyette gördüm. Bu anda bir sadâ geldi ki, Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm’ın bir yaveri geliyor. Kapılar birdenbire kendi kendine açıldı. Risale-i Nur nâşirlerinin Üstadı olan zat içeriye girdi. Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm, üstadımıza şefkatkârâne bir iltifat göstererek, dayandığı vaziyetten doğruldu. Ben de ağlayarak uyandım. (Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 37-38, Parlak Fıkralar ve Güzel Mektuplar/Sadakatta Meşhur Olan Barlalı Süleyman’ın Vazife-i Sadakatını Tamamiyle Yapan Isparta Süleymanı Rüşdü’nün Bir Fıkrasıdır.)
.[/I]
Gaybın anahtarları O'nun katındadır, O'ndan başka hiç kimse gaybı bilmez. Enam 59
yanlız bunu tamamen okuyun ve silmeyinde millet görsün ki........, kendileri karar vrsinler kim nedir !
BİR İFADE-İ MERAM
Mâlum olsun ki, ben Risale-i Nur'un kıymetini ve ehemmiyetini beyan etmekle Kur'ân'ın hakikatlerini ve imanın rükünlerini ilân etmek ve zaaf-ı imana düşenleri onlara davet etmek ve onların kuvvetlerini ve hakkaniyetlerini göstermek istiyorum. Yoksa, hâşâ, kendimi ve hiçbir cihetle beğenmediğim nefs-i emmâremi beğendirmek ve medhetmek değildir.
Hem Risale-i Nur zâhiren benim eserim olmak haysiyetiyle senâ etmiyorum. Belki yalnız Kur'ân'ın bir tefsiri ve Kur'ân'dan mülhem bir tercüman-ı hakikîsi ve imanın hüccetleri ve dellâlı olmak haysiyetiyle meziyetlerini beyan ediyorum. Hattâ, bir kısım risaleleri ihtiyarım haricinde yazdığım gibi Risale-i Nur'un ehemmiyetini zikretmekte ihtiyarsız hükmündeyim. İmam-ı Ali'nin (radıyallahu anh) Âyetü'l-Kübrâ namını verdiği Yedinci Şuâ risalesini yazmakta çok zahmet çektiğime bir mükâfat-ı âcile ve bir alâmet-i makbuliyet ve bir medâr-ı teşvik olarak bu keramet-i Celcelûtiye, inayet-i İlâhiye tarafından verildiğine şüphem kalmamış. Tahdis-i nimet kabilinden bunu Sekizinci Şuâ olarak yazdım. Yoksa haşre dair mühim bir âyetin mucizeli olan burhanlarını yazacaktım.
İmam-ı Ali (radıyallahu anh), Risale-i Nur ile çok meşguldür. Mecmuundan haber verdiği gibi, kıymettar risalelerine de işaret derecesinde remzedip îma ediyor. Eğer sarîh bir surette gaybdan haber vermek (çok zararları bulunduğundan hikmete münâfi olduğu cihetle) hikmet-i İlâhiye tarafından yasak olmasaydı tasrih edecekti.
Risale-i Nur'a bakan birinci cümlesi:
'dur. Yani, nur-u İlâhînin veya nur-u Kur'ânînin veya nur-u Muhammedînin (a.s.m.) misali, şu
'dur. Makam-ı cifrîsi 998 olarak, aynen Risaletü'n-Nur -şeddeli nun, iki nun sayılmak cihetiyle -tam tamına tevafukla ona işaret eder.
İkinci cümlesi:
'dur. Yirmi Sekizinci Lem'a'da tafsilen beyan edildiği gibi, İmam-ı Ali (r.a.) Kaside-i Celcelûtiye'sinde sarahat derecesinde Risalei'n-Nur'a bakarak ve ona işaret ederek demiş:
Ben tahmin ediyorum ki, İmam-ı Ali'nin (r.a.) bu işareti, bu cümle-i nuriyenin remzinden mülhemdir. Bu cümle-i âyetin makamı, 546 edip, Risale-i Nur'un adedi olan 548'e gayet cüz'î ve sırlı iki farkla tevafuk noktasından işaret ettiği gibi, remzî bir mânâsıyla tam bakıyor.
Birinci Şua
Yukarıdaki ifadelerden de anlaşılacağı üzere İmam Ali (ra) değil Risale-i Nurlardan haberdar olmak, bizzat Risale-i Nurların ismini koyuyor ve her bir risaleye ayrıca işaret ve beşarette bulunuyor. Bunun gibi bir çok örnekleri, Üstad bahsi geçen risalede gösteriyor.Bu da gösteriyor ki; ahir zamanın en büyük iman hareketi olan Risale-i Nurlarla, manevi alemde bütün sahabeler, belki manevi alemin bütün sultanları alakadardır. Nitekim Abdulkadir Geylani, İmam Rabbani gibi zatlar, açık bir şekilde, Risale-i Nurlara işaret ve beşarette bulunmuşlar. Elbette sahabeler bu zatlardan üstün olması hasebi ile daha ziyade ilgili ve alakalıdırlar diyebiliriz.
Sadık rüyalar; ahiret ve misal alemleri ile irtibat kuran birer vasıtalardır. Demek rüya da olsa Hazreti Ebu Bekir (ra)’in yirmi dokuzuncu sözü takdir ve taltif etmesi, Nurlarla alakadar olduğunu gösteren bir emaredir.
Çevrimdışı
