Selamun aleykum.
Cahiliye donemimden kalan bir kiz arkadasim var. 30 yas civarinda. Ve alkol alma aliskanligi var. Daha dogrusu seviyor da. Dine de bagliligi yoktu ancak son seneler meal okuma istegi dogmustu ve okumaya baslamisti.
Annesinin bir hastalik sureci oldu ve o zaman duaya sarildi. Sonra annesi vefat etti ancak dualari birakmadi. Cocukluktan beri ilk kez bu Ramazan 30 gun oruc tuttu. Dini konusmalar ve uyanis icinde.
Ancak su lanet icme olayindan bir turlu vazgecmiyor. Hadisleri kendisine bir kac kez yolladim. Cok da uzerine gidemiyorum cunku ben kapaninca, insanlari disliyorum, kucuk goruyorum gibi bir izlenime kapilmasini istemiyorum. Ters tepebilir, zaten hassas ve cok zor zamanlardan gectigi icin.
Cunku kendi; henuz benim gibi alkolden tiksinme asamasina gecemedigi icin, bendeki o duyguyu farkli yorumlayabilir. Bir de benim birseyleri idrak etmem 6 sene onceyse, benden 10 yas kucuk oldugunu dusunup, haksizlik da etmek istemiyorum, kaldiramayacagi ve suan anlamayacagi seyleri yapip.
Ama bugunlerde de bu beni iyice rahatsiz etmeye basladi. Cunku aradigimda aksamlari yada haftada bir kac gun genelde iciyor oluyor. ( Ona gore sarhos olmadigi icin yani yavas yavas ve az icmek normal olmus artik).
Ben, cahiliyemden cikarken, surekli bir cevre elemesi yaptim. Ve kimi hayatimda biraktiysam duygusal davranip, sonra bana zarari oldu...
Bu kisinin direk zarari yok ama soyle ki; yaninda bulunmus olabiliyorum. Yada aradigimda alkol masasinda goruyorum. Belki ben de gunaha giriyorum.
Kaldir sunu desem, yukardaki riskler var ve en buyugu dinden yine uzaklasmasi.. Demesem, bana bugunlerde fenalik geldi..
Ben kendi cahiliyemde de bu kadar alkol almis biri degilim. Hatta uzun yillar agzima koymayip ara verdigim zamanlar da olurdu. Gunah olmasi bir yana; insanin kalitesini dusuren bir eylem ve beyne ve vucuda da zararli. Yani kimse icmemeli esasen. Bunlari da diyorum.
Sizce ben bu kisiyle devam ederek daha mi gunaha giriyorum?
Sahabeler acaba nasil tavir almis? Peygamberimizin; mutlak olarak lanet ettigi ve sadece musluman birine lanet etmemelerini soyledigini hadisi biliyorum.
Son olarak; sunu belirtmek isterim ki, suan onceligim kesinlikle kendimim. Belirttigim gibi, ne zaman duygusal davrandiysam, ben istemedigim ortamlara maruz kaldim. Artik baskasini iyilestirme ihtimalindense, kendimi tamamen korumak benim kesinlikle onceligim! Ahir zamandayiz, omrumun cogunu cahiliyede gecirdim. Ve daha riske atacak bir gunum dahi yok. Yani birinin hayrina vesile olmak tabi ki isterim ama bu eger uzun vadede olacaksa, ben de onu izleyerek gunaha girmek istemem.
Kizi seviyorum, gercekten iyi ve saglam bir dost. Ama benim onceligim kendim olmak zorunda artik..
Bende de soyle bir sikinti var. Boyle konularda yakinlarima ters davranamiyorum. Tepki koyamiyorum. Yani uzatamiyorum. Cunku uzatsam tartisma olacak. Buyuzden direk kacmayi tercih ediyorum. ( No degisip yokolarak)
Cahiliye donemimden kalan bir kiz arkadasim var. 30 yas civarinda. Ve alkol alma aliskanligi var. Daha dogrusu seviyor da. Dine de bagliligi yoktu ancak son seneler meal okuma istegi dogmustu ve okumaya baslamisti.
Annesinin bir hastalik sureci oldu ve o zaman duaya sarildi. Sonra annesi vefat etti ancak dualari birakmadi. Cocukluktan beri ilk kez bu Ramazan 30 gun oruc tuttu. Dini konusmalar ve uyanis icinde.
Ancak su lanet icme olayindan bir turlu vazgecmiyor. Hadisleri kendisine bir kac kez yolladim. Cok da uzerine gidemiyorum cunku ben kapaninca, insanlari disliyorum, kucuk goruyorum gibi bir izlenime kapilmasini istemiyorum. Ters tepebilir, zaten hassas ve cok zor zamanlardan gectigi icin.
Cunku kendi; henuz benim gibi alkolden tiksinme asamasina gecemedigi icin, bendeki o duyguyu farkli yorumlayabilir. Bir de benim birseyleri idrak etmem 6 sene onceyse, benden 10 yas kucuk oldugunu dusunup, haksizlik da etmek istemiyorum, kaldiramayacagi ve suan anlamayacagi seyleri yapip.
Ama bugunlerde de bu beni iyice rahatsiz etmeye basladi. Cunku aradigimda aksamlari yada haftada bir kac gun genelde iciyor oluyor. ( Ona gore sarhos olmadigi icin yani yavas yavas ve az icmek normal olmus artik).
Ben, cahiliyemden cikarken, surekli bir cevre elemesi yaptim. Ve kimi hayatimda biraktiysam duygusal davranip, sonra bana zarari oldu...
Bu kisinin direk zarari yok ama soyle ki; yaninda bulunmus olabiliyorum. Yada aradigimda alkol masasinda goruyorum. Belki ben de gunaha giriyorum.
Kaldir sunu desem, yukardaki riskler var ve en buyugu dinden yine uzaklasmasi.. Demesem, bana bugunlerde fenalik geldi..
Ben kendi cahiliyemde de bu kadar alkol almis biri degilim. Hatta uzun yillar agzima koymayip ara verdigim zamanlar da olurdu. Gunah olmasi bir yana; insanin kalitesini dusuren bir eylem ve beyne ve vucuda da zararli. Yani kimse icmemeli esasen. Bunlari da diyorum.
Sizce ben bu kisiyle devam ederek daha mi gunaha giriyorum?
Sahabeler acaba nasil tavir almis? Peygamberimizin; mutlak olarak lanet ettigi ve sadece musluman birine lanet etmemelerini soyledigini hadisi biliyorum.
Son olarak; sunu belirtmek isterim ki, suan onceligim kesinlikle kendimim. Belirttigim gibi, ne zaman duygusal davrandiysam, ben istemedigim ortamlara maruz kaldim. Artik baskasini iyilestirme ihtimalindense, kendimi tamamen korumak benim kesinlikle onceligim! Ahir zamandayiz, omrumun cogunu cahiliyede gecirdim. Ve daha riske atacak bir gunum dahi yok. Yani birinin hayrina vesile olmak tabi ki isterim ama bu eger uzun vadede olacaksa, ben de onu izleyerek gunaha girmek istemem.
Kizi seviyorum, gercekten iyi ve saglam bir dost. Ama benim onceligim kendim olmak zorunda artik..
Bende de soyle bir sikinti var. Boyle konularda yakinlarima ters davranamiyorum. Tepki koyamiyorum. Yani uzatamiyorum. Cunku uzatsam tartisma olacak. Buyuzden direk kacmayi tercih ediyorum. ( No degisip yokolarak)
Son düzenleme: